بیش از 10 سال به شرکت ها کمک می کنیم تا به اهداف مالی و تجاری خود برسند. مکس بیز یک آژانس مشاوره ارزش محور است.

گالری

اطلاعات تماس

051-12345678

ایران، خراسان رضوی

maxbizz@mail.com

کائوچو یک مایع سفید رنگ است که به لاستیک طبیعی مشهور است و از شیرابه های برخی گیاهان گرفته می شود. موادی که کائوچو رو تشکیل می دهند شامل نشاسته، پروتئین، آلکالوئید و مواد دیگری است که در ابتدا امر فایده ای که دارد برای ترمیم بافت های گیاهی است و بعد از آن در صنعت لاستیک سازی بیشترین استفاده را دارد. یکی از عواملی که گیاهان را از باکتری و ویروس حفظ می کند همین ماده است که به عنوان یک فیلتر عمل میکند.

دو نوع کائوچو وجود دارد. یک نوع طبیعی و دیگری مصنوعی است که در شرکت ها تولید می شود. کائوچو طبیعی میتواند به تنهایی لاتکسی که در گیاهان مورد نظر است را تامین کند. این امر نشان می دهد که نوع طبیعی این ماده از  زنجیر های بلند پلیمر هایی از ترکیب آلی ایزوپرن همراه با مقداری ناخالصی و آب تشکیل شده‌ اند. این مورد باعث خاصیت ارتجاعی آن می شود و اگر بخواهیم ارتجاع آن را افزایش دهیم می توانیم آن را با گوگرد حرارت دهیم که به این موضوع خواهیم پرداخت.

چگونگی تهیه کائوچو

برای اینکه کائوچو طبیعی را به دست آوریم باید شیرابه گیاه را بگیریم. برای این موضوع نیز باید پوست آن ها را برش دهیم و شیرابه های آن ها را جمع آوری کنیم. حتما این نکته را رعایت کنید که باید ظرف جمع آوری تمیز باشد وگرنه مایع درون آن ها می گندد. پس از آن که شیرابه را جمع آوری کردند آن را از صافی عبور می دهند و با اضافه کردن آمونیاک به آن، از مایع محافظت می کنند.

بعد از اینکه این مراحل انجام شد باید مرحله جداسازی لاستیک را انجام دهیم. برای این منظور باید نمک ­ها و اسید ها را به ترکیب اضافه کنیم و هنگامی که لاستیک منعقد شد، آن را جدا کنیم. پس از اینکه لاستیک را جدا کردیم، در ابتدا به صورت توده سفید رنگی است که باید خشک شود. پس از این مورد باید آن را طی واکنش هایی مستحکم تر و ارتجاعی کرد و به عنوان لاستیک از آن استفاده کرد.

کائوچو

تفاوت کائوچو طبیعی و مصنوعی

همانطور که در بالا گفته شد، کائوچو طبیعی از شیرابه گیاهان گرفته می شود و پس از فرایندهایی مقاوم می شود ولی کائوچو مصنوعی از گرم شدن و حرارت با گوگرد به دست می آید و در کارخانه به دست می آید. اگر بخواهیم از تظر مقاومت این دو را بررسی کنیم، باید گفت که مدل مصنوعی مقاومت بالاتری را به همراه دارد و در مقابل اکسید شدن نیز مقاوم تر است. پس به همین دلیل است که در بازار امروز، مشتریان بیشتر به کائوچو مصنوعی میل دارند و پرفروش تر است.

کاربرد کائوچو

از گذشته تا به حال هرچقدر به جلو آمده ایم؛ کاربرد این ماده در صنعت و زندگی بیشتر شده است. در انواع محصولات خانگی، اسباب بازی، بیمارستانی و بسیاری دیگر کاربرد دارد. این ماده در صنایع خودروسازی، درب و پنجره، حتی کوچک ترین موارد مانند شلنگ، واشر و تشک نیز کاربرد دارد.

کائوچو طبیعی به دلیل اینکه فشردگی مناسب دارد در صنایع پایه های ضد لرزش، فنرها، نوارهای لاستیکی، یاتاقان­ ها و چسب ها مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین در لاستیک های ماشین مسابقه ای هواپیما و … به دلیل تحمل دمای بالا و حرارت مورد استفاده قرار میگیرد.

کائوچو

کائوچو دوباره احیا شده

کائوچو دوباره احیا شده به این صورت است که لاستیک های ضایعاتی که برای بازیافت لاستیک فرستاده می شوند، خرد می شوند و پس از اینکه به پودر تبدیل شده و با روغن های شیمیایی ترکیب شده اند، کائوچو به کار رفته در این لاستیک ها اصطلاحا احیا می شود.

از نظر اقتصادی این کار بسیار مقرون به صرفه است به طوری که اگر شما 9 کیلو لاستیک ضایعاتی داشته باشید حدود 2 کیلو گرم کائوچو دوباره احیا شده به شما تحویل می دهد.  اگر قیمت هر کیلو کائوچو طبیعی را 50 هزار تومان در نظر بگیریم، میتوان با 10 درصد این مبلغ کائوچو احیا شده را تولید کرد. این موضوع مخصوصا در چند سال گذشته که تحریم ها به شدت زیاد شد بیشتر شده است و صنعت گران به آن روی آورده اند.